در این مقاله قصد داریم به تفاوت SLC ،MLC ،TLC یا QLC بپردازیم. اگر برای شما هم سوال پیش آمده که تفاوت میان تکنولوژیهای SLC ،MLC ،TLC یا QLC در درایوهای حالت جامد یا SSD چیست؟ با ما در آیتی پرس همراه باشید.
احتمالا در مورد مزایای رایج مانند سرعت بیشتر، عملکرد، قابلیت اطمینان و واکنش پذیری درایوهای حالت جامد (SSD) میتوانند نسبت به هاردهای متداول ارائه دهند، بسیار شنیدهاید. و میدانیم که محدودیت سختافزارهای مغناطیسی یا H.D.Dها برطرف میشود.
اما شرکتها انتخاب نوع حافظه برای درایوهای SSD از انواع مختلف حافظه استفاده مینمایند. این حافظهها شامل چهار تکنولوژی: SLC ،MLC ،TLC یا QLC میشوند. اما این مخففها به چه معنی هستند؟
حرف ‘C’ نمایانگر سلول های حافظه است که اطلاعات را در درایوهای حالت جامد ذخیره می کنند. بسته به نوع درایو حالت جامد، هر سلول طراحی شده تا تعداد مختلفی از بیتها را نگه دارد. بیتها عبارتاند از صفرها و یک هایی که تمام دادههای دیجیتال را شکل می دهند. بیت ها از طریق بار الکتریکی روشن یا خاموش میشوند و در حافظه ذخیره میگردند.
همانطور که متوجه می شوید، اسامی به خودی خود قابل فهم هستند. SLC به معنای سلول سطح واحد یا Single Level Cell است به این معنی که هر سلول دقیقا یک بیت را در خود ذخیره مینماید. MLC به معنای سلول سطح چندگانه یا Multi Level Cell است (معمولا برای نشان دادن دو بیت در هر سلول)، TLC به معنای سلول سطح سه گانه یا Triple Level Cell است (سه بیت در هر سلول) در حالی که QLC به سلول سطح چهارگانه یا Quad Level Cell اشاره دارد (چهار بیت در هر سلول).
دانستن معنای این اصطلاحات بسیار مهم است زیرا تعداد سلولها میتواند تاثیر مهمی بر عملکرد درایو و همچنین ویژگیهای مختلف آن داشته باشد.
هرچه تعداد بیتها در هر سلول بیشتر باشد، درایوها میتوانند ظرفیت بیشتری ارائه دهند، در حالی که چگالی داده بالاتر یعنی تولید آنها هم ارزانتر خواهد بود و صد البته با از بین رفتن یک ماژول اطلاعات بیشتری از بین میرود و در نتیجه عمر حافظه نیز کمتر است.
(بنابراین از لحاظ ظرفیت، QLC> TLC> MLC> SLC است اما از لحاظ قیمت SLC> MLC> TLC> QLC میباشد.)
با این حال، مهم است بدانیم که درایوهای حالت جامد دارای تعداد محدودی چرخههای نوشتاری در طول عمر خود هستند و پس از آن شروع به فرسودگی میکنند یعنی اگر چرخه نوشتاری یک درایو SSD به عنوان مثال یک میلوین بار باشد بعد از 1 میلیون بار نوشتن اطلاعات درایو به مرز فرسودگی و احتمالا خرابی میرسد و در نهایت به دلیل خرابی سختافزاری از کار میافتند. بنابراین درایوهایی که در هر سلول خود تعداد بیشتری بیت دارند، برای ذخیرهسازی داده نیاز به تعداد بیشتری نوشتار در هر سلول دارند که منجر به کاهش عمر مفید آنها میشود.
علاوه بر این میتوانند به طور قابل توجهی کندتر از دراویهای SLC باشند، و زمان بیشتری برای نوشتن اطلاعات نیاز داشته باشند و به دلیل تفاوت کمتر بین آستانههای اختلاف ولتاژ هر سلول نسبت به خطا آسیبپذیرتر باشند.
(بنابراین از لحاظ طول عمر و عملکرد، SLC> MLC> TLC> QLC است. برای مقایسه، SLC ها می توانند تا حدود 100,000 چرخه نوشتاری طول عمر کند در حالی که QLC ها حتی با بهبود فناوری فقط می توانند تا 1,000 چرخه نوشتاری طول عمر داشته باشند.)
با توجه به ویژگیهای ذکر شده میتوان تفاوت SLC ،MLC ،TLC یا QLC را به صورت:
– SLCها بهترین عملکرد، سرعت، دقت و بیشترین طول عمر را نسبت به هر نوع دیگر از درایوهای SSD ارائه میدهند، اما هزینه بالاتری هم دارند و معمولاً با ظرفیت کمتر ارائه میشوند. بنابراین بیشتر در محیطهای تجاری که نیاز به چرخههای خواندن/نوشتن سنگین، ثبات و اطمینان با بالاترین سرعت وجود دارد، مورد استفاده قرار میگیرند.
– MLCها و TLCها معمولاً در درایوهای SSD عادی استفاده میشوند زیرا تعادل بین کارایی، قابل اطمینان و هزینه را فراهم میکنند.
– در حالی که QLCها احتمالاً از TLCها و MLCها بسیار کندتر هستند، اما همچنان عملکرد بهتری نسبت به دیسکهای سخت دارند. بنابراین QLCها میتوانند از سطح متوسط عملکرد با هزینه نسبتاً پایین ارائه دهند. با این حال نمیتوانند برای کارهایی که نیازمند نوشتار زیاد هستند مورد استفاده قرار گیرند.
پس اکنون می دانید که چرا درایوهای حالت جامد با یک ظرفیت، قیمتهای متفاوتی دارند و تفاوت میان تکنولوژیهای SLC ،MLC ،TLC یا QLC چیست. انتخاب درایو حالت جامد SSD مناسب بنابراین وابسته به عواملی نظیر قیمت نیست، بلکه به انتظارات شما از عملکرد و طول عمر و همچنین موارد استفاده نیز بستگی دارد. بنابراین باید همه این (تفاوت SLC ،MLC ،TLC یا QLC ) عوامل را در انتخاب درایو مد نظر قرار داد.